Na de lunch zijn wij naar Auschwitz vertrokken, ruim op tijd kwamen wij aan en ook het aanmelden en de gids vinden ging soepel. Zo soepel dat wij zowaar al eerder het kamp in konden. De groep werd in tweeën gesplitst en iedere groep kreeg een eigen gids mee.
Het valt op dat het elk jaar drukker wordt in Auschwitz. Dat de gidsen werken met een zender en dat wij allemaal rondlopen met een ontvanger en een headset is dan ook heel fijn. Beiden groepen hadden dit jaar een uitstekende gids.
Maar, hoe was het....
De reacties van de leerlingen waren erg uiteenlopend, dat is eigenlijk elk jaar zo. Her en der was er inderdaad een zakdoekje nodig en ik vond het mooi om te zien dat leerlingen elkaar steunen en bij elkaar steun zoeken. Andere leerlingen gaven aan dat zij geen last van tranen hadden, maar wel een heel raar gevoel in hun buik. De categorie leerlingen die vol ongeloof alles aanhoorden, ontbrak ook niet.
De ene was in shock van de tentoongestelde enorme hoeveelheid menselijke haren. Een ander trok het even niet op de kinderafdeling van het museum. Bij de openbare toiletten vielen ook veel monden open.
"Marco, zijn dit echt de w.c.'s?"
"Ja, dit is echt een voorbeeld van een barak met toiletten....."
-Een-mond-valt-open-
"Vind jij het fijner om een beetje privacy te hebben?"
Alom, het was een mooie dag.
Zijn er foto's? Jazeker: Klik hier
O, en weltrusten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten